Translate

zondag 30 april 2017

En dan is het zo ver

Vanavond krijg ik het verlossende bericht van mijn uitgeefster: Meneer Humble is gearriveerd!
Het heeft wat voeten in de aarde gehad, zijn komst. Buiten het schrijven, herschrijven, het tekenen en hertekenen, ging er van alles mis bij de drukker. Maart 2017 werd april 2017, en bijna mei 2017, maar nu net op de rand van april is hij daar. Ik ben heel blij.

Een kinderdroom komt uit.
Als kind zie ik mijn naam op de omslag van een boek, dat is mijn grote droom. Een boek echt uitgegeven door een uitgever, en dus niet in eigen beheer zoals dat steeds gangbaarder is tegenwoordig. De boeiende en inspirerende Droomvallei Uitgeverij te Breda helpt me deze droom waar te maken.

Nog meer aaibare houten Humbletjes

Ik was al erg blij met de vorige houten Humbles die mijn zwager Mustapha, eerder voor me heeft gemaakt, en nu heb ik nog meer Humbles ontvangen. Het was spannend. De afbeelding die op de voorkant van mijn allereerste boek komt, Meneer Humble samen met zijn goede vriend Mekjo, in een stevige omarming, heb ik hem gevraagd om voor me te maken. De afstand maakt het ingewikkeld. Zijn details wel goed begrepen, kon ik hem duidelijk maken wat ik bedoelde?

Ik heb uiteindelijk vier verschillende Humbles laten maken:
Het logo; de zittende Humble met gestrekte benen. De eerste logo- Humbles die ik ontving hadden inderdaad gestrekte benen, de nieuwe logo-Humbles niet.
De Happy- Humble; Humble met een bloem in de armen. Zo moi allemaal zijn ze een beetje anders, en allemaal leuk.
De basis-Humble; een verhaal apart met voorkantjes die achterkantjes werden, Humbles met twee voorkantjes, Humble met alleen een achterkantje maar wel een gezicht. Een kniesoor die er op let. Maar ik weet het, dat maakt het verschil.
En tot slot de boekomslag- Humble; zo aandoenlijk. Zelfs het staartje is stevig, daar was ik wel bang voor maar het zit goed. Ik vind ze lief, mooi, zacht, eerlijk. Ze houden lekker vast. Ze zijn eigenlijk gewoon heel erg HUMBLE.



Wat ga ik doen met deze Humbles?
Het zijn collector's items. Ik heb een beperkt aantal van deze houten Humbles..
Ik ga ze verkopen aan liefhebbers, en de opbrengst leg ik bij het geld dat ik spaar om voor mijn zwager Mustapha een winkeltje te betalen. Met dat winkeltje kan hij zijn houtwerk rechtstreeks aan de touristen verkopen in plaats van dat hij nu via twee verschillende doorverkopers zijn spullen slijt, waardoor er nauwelijks iets voor hem overblijft.